کلاد

.کلاد شخصیتی تخیلی ست که به واقعیت راه پیدا کرده است.
کلاد به سراغ آثار ديدارى میرود و با وام گرفتن از المان های برسازنده اثر (مانند فرم و رنگ و روابط بینامتنی شکل یافته در اثر) خود را به اثر متصل کرده و بدین ترتیب مخاطب غايب (یعنی کسانی که به دیدن مستقیم اثر نرفته اند) را به متن اثر می کشاند.
کلاد با ایجاد وضعیت های ثانوی كه در کنار اثر انتخاب می کند جزئیات پنهان اثر را، که توجه او را جلب کرده اند، به ما نشان می دهد.
فرمهای ارائه شده در برابر آثار کاملا رها هستند و به نظر بداهه می آیند، اما طراحی لباس ها کاملا از پیش فکر شده و با دقت بر جزئیات اثر تجسمی ارائه می شوند.
مخاطب پرفرمنس های کلاد، که در برابر آثار ديدارى ارائه می شوند، دوربین است؛ دوربين عكاسى و يا فيلم بردارى؛ وسپس در مرحله تدوین برای ارتباط با مخاطب آماده می شوند.
نکته دیگر قابل توجه در آثار کلاد که در فضای مجازی ارائه می شوند، ارتباطى ست که هنرمند بین آثار تجسمی، شعر، طراحی لباس و گریم برقرار می کند و از این طریق به اثر پویایی و طروات می دهد و کنجکاوی مخاطبِ ویدیو ها را بر می انگیزد تا سری به فضای واقعی ارائه کار بزند.
آنچه می تواند به آثار کلاد استحکام بیشتری ببخشد، ارائه متنی ست که هر کار را در بستری تاریخی، اجتماعی خودش قرار دهد.